okay balik blogspot

a couple of months ago...i switched to livejournal and multiply na but since i can't access those sites here in China balik blogspot na ako ulit. will update my china life here nalang siguro.

finally letting go.

mahigit isang taon na ang nakalipas. ngayon ko lang masasabi na...at long last naka let-go na ako sa kanya. i could honestly say that i don't feel any anger anymore, nor pain. i just feel the happiness of what was. i've learned a lot from that rin naman and i felt loved and special. for the first time in my life, i felt i was the most important person in someone's life... but then again i guess its just not meant to be. syempre may konting pain parin and sadness pero that thing there is....yung happiness ko, it makes up for that.

i could say na okay na kami. well tinetext ko na siya at times. ewan ko kung mababalik pa rin ang dati. minsan naman iniisip ko na syempre gusto kong magbalik yung friendship but then again...baka naman mali nanaman ang maisip ko. lately ata yun ang kamalasan ko...palaging mali ang isip ko. oh well.

minsan talaga tatanga tanga ako eh...hay.

grabe....ilang months nalang

grabe... ilang months nalang graduation na. kailan lang first year college ako ngayon naman eh graduating na ako.

ano na ba gagawin ko after college? hindi ko rin talaga alam eh. madami namang avenues na pwede kong iexplore but then i dont know what to do

katangahan talaga....

hay...buhay nga naman. dalawang beses na ako nagpakatanga sa buhay ko. muntik pa maging 3 beses. pero narealize ko na ayaw ko na. isip ko masasaktan lang naman ako eh. tama na siguro na nangyari yun ng dalawang beses. eh di pag nagstrike three...hmmm...super katangahan naman na ata yun.

sad lang but then...ayoko na talaga masaktan ng ganun eh. ng same reasons. tama na siguro yung dalawang beses.

pagmumunimuni tungkol sa pag-ibig

may pinapanood akong mexican soap sa abs-cbn. bad trip nga lang kasi gabi siya! well name niya mirada de mujer. sad lang ng story.... pero maganda naman...

napagusapan namin knina ng friends ko kanina yung the mirror has two faces. modern day story nga talaga siya ng knight in shining armor.

minsan may nagtanong sa akin kung bakit ako nagbabasa ng mga pocketbooks ko...eto lang ang sagot ko dyan... minsan gusto ko lang wag na masyadong mag-isip at magenjoy nalang ng story. yung mga no brainers story... well aaminin ko rin naman na romantic talaga ako. well, closet romantic. hahahaha.

may yearning pa rin naman ako for the great love story of my life...or a love story for that matter. hahahaha. oh well. nagmahal na ako ng dalawang beses eh. nasaktan na rin ako ng dalawang beses. nung una siguro...puppy love lang talaga yun. hahahaha. yung pangalawa...yun na yung pagmamahal talaga. pinili ko na talagang mahalin siya eh kaya nga siguro mas masakit siya. nakalipas na ang isang taon...oh well. ganyan ata talaga ang buhay

pero ang motto ko talaga ngayon...ibang tao nalang maghanap para sa akin. hahahaha. iniisip ko...gusto ko na nga bang magmahal ulit ng tao? ang sagot ko lang dyan....oo naman. medyo wary na nga lang siguro ako ngayon kasi syempre nasaktan na diba. sana lang sa susunod na magmamahal ako...hindi niya sayangin yung pagmamahal ko. pag nagmahal kasi ako...todo todo eh. hay...hirap naman ng buhay. bahala na nga si batman.

pic of my new hair

okay....eto na yung pic ko na bago. im with my friend wen. :P

i luv my new haircut

i love my new haircut. i got my hair done sa basement shang. yun na yung parlor ko ngayon. aminado akong mas mahal talaga siya. pero super okay ng service. no hassle and super click kami ng hair stylist ko.

feeling ko kasi...pagdating sa buhok ko... okay lang magsplurge. kasi yun lang naman ang arte ko sa katawan ko. as in yun lang. so i feel i deserve it. tsaka...pag galit ako sa mundo...ang pagpunta ko sa parlor ang pang-alis ko ng galit sa mundo. hehehehe.

hay ano bang meron sa mundo

hay ano bang meron sa mundo... ang labong kausap ng mga tao. grabe na to ah...the height na ng kaasaran. oh well....hay...sumasakit ang ulo ko talaga. waaahh!!!

bakit bang malabo kausap ang mga ibang tao? nakakainis talaga.

on the other hand, naaliw talaga ako dito sa bituing walang ningning. bruhilda talaga to si angelika dela cruz. hahahaha. in fairness effective siya ah. hindi ba yun naman ang measurement ng effectivity pag contrabida ka? pag kinaiinisan ka na talaga ng tao. hehehehe

para saan pa...

para saan ang magmahal ng taong hindi ka naman mahal?
para saan ang mga sakripisyo na hindi naman nakikita?
para saan ang mga pangarap na hindi matutupad?
para saan ang mga reklamo na hindi naman pinakikinggan?
para saan ang pagmamalasakit na hindi naman kinatutuwa ng iba?
para saan pa ang buhay kung...

minsan isip ko ayaw ko na

minsan isip ko ayaw ko na talagang mabuhay. ang daming pasakit sa buhay ko eh...minsan nakakabaliw na talaga...pagod na akong umiyak nalang ng umiyak. hanggang kailan ba ako iiyak? masyado ng masakit mga mata ko eh. mahapdi na.

bakit kahit ano ang gawin ko...mali pa rin ako. hanggan kailan ba dapat magtiis para sa magulang? kahit ba sinasaktan na niya ako...dapat tanggapin ko nalang ang lahat. hanggang kailan ba dapat respetuhin ang magulang kung hindi naman niya ako nirerespeto?

ang dami kong sinakripisyo para sa pamilya ko...pero sila ba may nisakripisyo na para sa akin?

may nagtanong sa akin na hindi ba kabliwan pa na magtrabaho ako para sa sanggunian? ang sagot ko hindi. dahil sa mga oras na ganito. yun nalang ang naiisip ko na rason...para isipin na madami pa akong kailangan gawin sa buhay ko, na madami pang umaasa sa akin.